Wydaje się, że tekst, do którego się odnosisz, brzmi (moje podkreślenie):

Czasami przed rozpoczęciem transmisji konieczne jest dostrojenie (dostosowanie) nadajnika (lub tunera antenowego). Strojenie powinno w pierwszej kolejności odbywać się na ślepym obciążeniu.

Nie dotyczy to użycia tunera antenowego, czy to zintegrowanego, czy zewnętrznego. Raczej odnosi się do dostrojenia końcowego stopnia wyjściowego („końcówki”) nadajnika opartego na lampie próżniowej (lub zewnętrznego wzmacniacza mocy). Są to również regulacje dopasowania impedancji, ale obejmują elementy wewnętrzne nadajnika / wzmacniacza, a nie wyłącznie nadajnik do anteny. (W grę wchodzi również impedancja anteny, więc w niektórych przypadkach może wystąpić pewne dopasowanie anteny, jeśli nie tak bardzo, jak w przypadku dedykowanego tunera antenowego. A przynajmniej tak rozumiem - nie jestem ekspertem w tej części technologii).

Radia półprzewodnikowe działają inaczej i nie wymagają tych regulacji, więc przeczytane zalecenie nie ma zastosowania. Istnieją jednak inne zastosowania do nadawania do obciążenia zastępczego - na przykład sprawdzanie, czy mikrofon działa, czy nie jest nadmiernie modulowany, a nawet czy transmisja sterowana komputerowo prawidłowo kontroluje częstotliwość i PTT radia.

Na początku używamy niepromieniującego obciążenia zastępczego , aby zminimalizować ryzyko zakłócenia działania innych .

Kiedy nasze regulacje strojenia są tak bliskie, jak to tylko możliwe że wtedy możemy przełączyć się na naszą antenę i dokonać niezbędnych zmian.

Pasma HF są pełne irytujących nośników, ponieważ krótkofalowcy wykonują całą procedurę strojenia w swoich antenach.

Tekst można zinterpretować na dwa sposoby:

1. Najpierw dostrój do fikcyjnego obciążenia. Następnie przełącz się na antenę i ponownie dostrój.
2. Najpierw dostrój nadajnik na obciążenie 50 omów, używając obciążenia zastępczego. Następnie dostrój swój (oddzielny) tuner antenowy, tak aby nadawał obciążenie 50 omów.

Pierwszy przypadek, tak jak go po raz pierwszy zrozumiałem, nie ma sensu, chyba że wiesz antena ma 50 omów.

W przypadku, gdy masz nadajnik, który wymaga strojenia (typowe dla sprzętu lampowego) i tuner antenowy, to drugi sens ma sens.

Chociaż w każdym przypadku mam lepsze rozwiązanie: zaznacz miejsce, w którym pokrętła powinny być ustawione na obciążenie 50 omów: wtedy możesz wrócić do tego ustawienia bez żadnego obciążenia zastępczego.

Oto, co musisz wiedzieć o strojeniu:

• Spróbuj to zrobić na wolnej częstotliwości. Unikaj robienia tego na rozpoznawanych częstotliwościach wywołania.
• Jeśli to możliwe, rób to z niskim poborem mocy.
• Krótko, zapisując wcześniej przybliżone ustawienia każdego pasma.

Mówiąc bardziej ogólnie, myślę, że połowa tego dokumentu jest absurdalna i nie brałbym niczego, co mówi, zbyt poważnie. Rozważmy pierwsze zdanie http://www.hamradio-operating-ethics.org/:

W ciągu ostatnich dziesięcioleci i nie jest to zaskakujące, wraz z wprowadzeniem i rozwój internetu, zachowanie radioamatorów na pasmach znacznie się pogorszyło.

Dzieci w dzisiejszych czasach, mam rację?

Nie nazwałbym tego tak jest to raczej „przełomowe dzieło”, niż apodyktyczna, 68-stronicowa tyrada kilku osób zdenerwowanych, że nie każdy robi wszystko dokładnie tak, jak robią to autorzy. Połowa pracy zawiera uzasadnione informacje na temat podstawowych procedur, ale druga połowa to zdrowy rozsądek lub po prostu szczególne nawyki operacyjne autora przedstawione jako autorytatywna procedura.

Na przykład:

Niektóre tematy, które są nie, nie w radiowych rozmowach amatorskich na antenie to:

• religia
• polityka
• biznes (możesz mówić o swoim zawodzie, ale nie możesz reklamować swojej firmy);
• obraźliwe uwagi skierowane w dowolnej grupie (etnicznej, religijnej, rasowej, seksualnej itp.).
• humor łazienkowy: jeśli nie opowiedziałbyś dowcipu swojemu dziesięcioletniemu dziecku, nie opowiadaj go przez radio;
• jakikolwiek temat, który nie ma żadnego związku z hobby krótkofalarstwa.

Ludzie używają krótkofalarstwa do rozmów o pogodzie, swoich problemach zdrowotnych lub planować spotkania z przyjaciółmi. Nie wiem, co te rzeczy mają wspólnego z hobby krótkofalarstwa.

Inny przykład:

Powiedzenie „CQ od Victora Romeo two Oscar Portable” nie jest zbyt trudne jasny. Albo VR2OP wywołuje SQ, używając nieprawidłowej pisowni fonetycznej, albo VR2O / p wywołuje CQ i pomija dodanie wyrażenia „uderzenie” podczas wywoływania CQ. Może to prowadzić do wielu nieporozumień.

To jest tak zwany fałszywy dylemat. Istnieje trzecia możliwość: VR2O jest przenośne. W każdym razie tak to rozumiem. Czasami ludzie mówią nawet „telefon komórkowy” zamiast „przenośny”, ale nie wydaje mi się to wcale mylące.

Zadzwoń do CQ: „CQ z G3ZZZ, G3ZZZ z CQ, golf trzy zulu zulu zulu woła CQ i nasłuchuje '. Na koniec możesz powiedzieć „… wzywam CQ i czekam” zamiast „… i słucham”. Można też powiedzieć: „... i czekaj na każde wezwanie”.

Zakładam, że każdy, kto dzwoni do CQ, czeka na każde wezwanie. Kończę tylko „dzwoniąc do CQ”, ale po przeczytaniu tego dokumentu czuję, że muszę „robić to źle” i policja prawdopodobnie mnie aresztuje.

Jeśli sygnały nie są bardzo silne i czytelność nie jest doskonała, możesz przeliterować swoje imię itp. Przykład: „Mam na imię Jan, przeliterowane juliett, oscar, hotel, listopad…” NIE mów ”. ..juliett juliett, oscar oscar, hotel hotel, listopad listopad ”. Nie tak piszesz imię Jan”.

Nigdy nie słyszałem, żeby ktoś to robił. Przypomina mi cztery nie powinieneś liczyć ...